Βοτρούμπα, Φριτς

(Fritz Wotruba, Βιέννη 1907 – 1975). Αυστριακός γλύπτης. Ο νεοκυβισμός του, αναπτύσσοντας τις στοιχειώδεις κατασκευές της πρώτης του περιόδου, δημιουργεί με πλατιές επιφάνειες και μεγάλους όγκους βαρείς και αργούς ρυθμούς. Σε αυτή την ευρύτητα των συνθετικών στοιχείων οφείλεται η μεγαλοπρέπεια του έργου του και η έξαρση εκείνου του ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού χαρακτήρα που επιτυγχάνει ο Β. λαξεύοντας κατευθείαν τον ασβεστόλιθο, ακόμα και αν προορίζεται για έργα χυτά στον χαλκό. Ο Β. σπούδασε στη Βιέννη (1925-26) κοντά στον Άντον Χάνακ και εκεί, το 1930, παρουσίασε την πρώτη του έκθεση. Επιστρέφοντας από την Ελβετία, όπου είχε παραμείνει από το 1938 έως το 1945, ανέλαβε τη διεύθυνση των μαθημάτων της γλυπτικής στην Ακαδημία Πλαστικών Τεχνών της Βιέννης. Κατασκεύασε την Ανθρώπινη Μητρόπολη (1948), τη Μεγάλη ξαπλωμένη μορφή (1951) και τον Χάλκινο κορμό (1955). Το έργο του αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πολλούς σύγχρονους καλλιτέχνες και κυρίως για μερικούς από τους μεγαλύτερους γλύπτες της Αυστρίας (τον Χάιντς Λένφελνερ, τον ελληνικής καταγωγής Ιωάννη Αβραμίδη και τον Γιόζεφ Πιλχόφερ). Η «Μορφή» (1959), έργο του Αυστριακού γλύπτη Φριτς Βοτρούμπα.